top of page
Yazarın fotoğrafıMert Erdogan

Immortal Olive Tree / Olmez Agac Zeytin

Imagine a fruit that God swears by and people call it gold and gold juice. It is one of the most important building blocks of many sectors such as Tourism, Health, Gastronomy and Cosmetics. Poems, songs are written and pictures are drawn in its name.

Today we will talk to you about Olive. According to many beliefs, the olive tree has been alive since the beginning of the world. In the latest archaeological excavations carried out on Santorini Island in the Aegean Sea, BC. Olive seed and olive leaf fossil dating back to 3700 BC were found. It is not known who domesticated it, but for the first time BC. Olive cultivation, which started in Anatolia around 4000 BC, spread to the Mediterranean countries.

There are many legends about olives from ancient times to the present;

In ancient Greece, olive is considered the symbol of Athena. According to mythology, Zeus, the God of Gods, announces that the god who offers the most valuable gift to humanity will be the ruler of the newly founded city. For this race, Poseidon, God of the Seas, and Athena, Goddess of Wisdom, daughter of Zeus, presented their gifts. Poseidon swung his three-headed spear and the strongest, most beautiful and fastest horse was born. Athena gifted people with a silver-leaved olive tree that the wind cannot break, the heat cannot burn, the cold cannot freeze. People will be able to cool off under its shade, feed their stomachs, and benefit from drinking water. Zeus accepted Athena's gift and appointed Athena to rule the city and named the city Athens. Athena was upset because her uncle was defeated and offered him a branch from her tree. The olive branch has been the symbol of peace ever since.

If we look at the Abrahamic religions: The name of Olive is mentioned in all holy books. The word olive is mentioned 140 times in the Torah and the Bible. According to belief, 8 large olive trees in the Garden of Gethsemane at the foot of the Mount of Olives, where Jesus ascended to the sky, bear witness to the prayers, tears and death of the Prophet Jesus. Today, Christians still believe that olive grains symbolize the tears of Jesus Christ.

In the Torah, it is told that "Jehovah" gave Prophet Moses the recipe for the Holy Messiah Oil (baptism oil), which is a mixture of olive oil and distinguished perfumes. The event mentioned in the Flood legend in Genesis 8:11 forms the basis of a symbol that is famous all over the world. According to belief, Noah's people were in sin and perversion, and God told Noah to build a big ship. Noah builds the largest ship the world has ever seen and puts people into it and a male and a female from each animal. And God shows his curse with rain falling from the sky, Noah's city is flooded and everyone else dies. Noah and those on the ship are saved. After time has passed, Noah sends a dove to see whether the waters have receded, and the dove comes with an olive branch in its mouth. It is now understood that God made peace with people and the waters receded. Since that day, the dove carrying the olive branch has become the symbol of Peace.

 

In the Holy Quran, Olive is mentioned 6 times and is said to be the Sacred tree. And Allah swears by Olive in the Surah Al-Tin. At the same time, the sanctity, healing and abundance of Olive and Olive Oil are mentioned in Surah An-Nur, Surah An'am and Surah Nahl.


In other words, you should take living so seriously

that you will plant, for example, an olive at the age of seventy,

and not at all for thinking to leave it for the children or the like,

but rather for not believing in death although you fear dying,

because living by far outweighs it.

Nazım Hikmet's poem About On Living is one of my favorite literary works. Here, even if you are about to die, he recommends planting olives because he is afraid of dying but does not believe in death. Likewise, thousands of writers, poets, and Sufi scholars have left thousands of works about Olives in Turkish and World literature.

 

Of course, it is not expected that such an important figure should not be in gastronomy life. The most striking product in today's rapidly increasing Vegan Philosophy and lifestyle is Olive and Olive Oil foods. Even though meat-based cuisines such as Adana - Gaziantep - Urfa - Elazığ come to our mind when we think of Gastronomy Tourism in Anatolia, now the Aegean and Mediterranean Region cuisines are also gaining importance with both healthy nutrition and vegan philosophy movements. Now people pay more attention to Aegean cuisine. And people travel to the Aegean and Mediterranean regions not for sea-sand-sun, but only for the motivation of gastronomy and experience tourism.

 

Olives, olive oil and olive branches have been depicted tens of thousands of times, from ancient mosaics to Renaissance works and today's works. The importance of olives and olive oil in health and cosmetic fields is still increasing. When olive groves are cut down, local people protest and speak out as if their own children are being killed. As humanity, we have loved Zeytin for centuries, regardless of language, religion, race, gender and nation, and we will continue to do so. Mert Erdogan // ÖLMEZ AĞAÇ : ZEYTİN Öyle bir meyve düşünün ki bir Tanrı onun üzerine yemin ediyor, insanlar ona altın ve altın suyu diyor. Turizm, Sağlık, Gastronomi, Kozmetik gibi birçok sektörün en önemli yapı taşlarından biri. Onun adına şiirler, şarkılar yazılıp resimler çiziliyor.

  Bugün sizlerle Zeytin’i konuşacağız. Birçok inanışa göre Zeytin ağacı Dünya var olduğu günden beri yaşıyor. En son Ege Denizinde Santorini Adasında yapılan Arkeolojik kazılarda MÖ. 3700 yılına ait Zeytin çekirdeği ve Zeytin Yaprağı Fosili bulundu. Her kim ehlileştirdi bilinmiyor lakin ilk kez MÖ. 4000 yıllarında Anadolu’da başlayan Zeytin yetiştiriciliği Akdeniz ülkelerine yayılmıştır.

Zeytin ile ilgili antik dönemden günümüze kadar birçok efsane vardır;

Antik Yunan’da Zeytin Athena’nın sembolü olarak kabul edilir. Mitolojiye göre Tanrılar tanrısı Zeus insanlığa en değerli hediyeyi sunan tanrının yeni kurulan kentin hükümdarı olacağını duyurur. Bu yarış için Denizler Tanrısı Poseidon ve Zeus’un kızı Bilgelik Tanrıçası Athena hediyelerini sunmuştur. Poseidon üç başlı mızrağını savurmuş ve en güçlü en güzel en hızlı at doğmuştur. Athena ise İnsanları rüzgarın kıramayacağı sıcağın yakamayacağı soğuğun donduramayacağı gümüş yapraklı zeytin ağacı hediye etmiştir. İnsanlar hem bunun gölgesinde serinleyebilecek, hem karınlarını doyurabilecek hem suyunu çıkarıp fayda bulabileceklerdir. Zeus Athena’nın hediyesini kabul etmiş ve kentin hükümdarlığına Athena’yı koymuştur ve şehrin adına Atina demiştir. Athena amcası yenildiği için üzülmüş ve ona ağacından bir dal uzatmıştır o günden bu güne Zeytin dalı barış’ın simgesidir.

 

Semavi dinlere bakacak olursak: Tüm kutsal kitaplarda Zeytin’in adı geçer. Tevrat ve İncil’de Zeytin sözcüğü 140 kez geçer.  İnanışa göre İsa Peygamber gökyüzüne çıktığı Zeytin Dağı’nın eteklerindeki Gethsemane Bahçesi’nde bulunan 8 büyük zeytin ağacı İsa Peygamberin dualarına, gözyaşlarına ve ölümüne tanıklık eder. Bugün hala Hristiyanlar tarafından Zeytin taneleri İsa peygamberin gözyaşlarını simgelemektedir.

 

Tevrat’ta “Yahova”nın Musa Peygamber’e zeytinyağı ile seçkin parfümlerin karışımından olan Kutsal Mesih Yağı (vaftiz yağı)’nın reçetesini verdiği anlatılır. Yaratılış 8:11 de Geçen Tufan efsanesinde geçen olay tüm dünyaya ün salan bir simgenin temelini oluşturur. İnanışa göre Nuh’un kavmi günaha batmış ve sapkınlıklar içindedir ve Tanrı Nuh’a büyük bir gemi inşa etmesini söyler. Nuh dünyanın görebileceği en büyük gemiyi inşa eder içine kendine inan insanları ve her hayvandan bir erkek bir dişi bindirir. Ve tanrı lanetini gökten yağan yağış ile gösterir, Nuh’un şehri sular altındadır ve geriye kalan herkes ölür. Nuh ve gemidekiler kurtulur. Zaman geçtikten sonra suların çekilip çekilmediğini anlamak için Nuh bir güvercin gönderir ve güvercin ağzında bir zeytin dalı ile gelir. Artık anlaşılmıştır ki Tanrı insanlar ile barıştı ve sular çekildi. O günden sonra zeytin dalı taşıyan güvercin Barış’ın simgesi haline gelmiştir.

 

Kur’an-ı Kerim’de ise Zeytin 6 kez geçer ve Kutsal ağaç olarak söylenir. Ve Allah Tin Suresi’nde Zeytin’e yemin eder. Aynı zamanda Nur Suresi, En’am Suresi ve Nahl Suresinde de Zeyin ve Zeytinyağının kutsallığından şifasından ve bereketinden bahsetmektedir.


Nazım Hikmet’in:

Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,

yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,

           hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,

           ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,

                                      yaşamak yanı ağır bastığından.

Yaşamaya Dair şiiri en sevdiğim edebi eserlerden biridir. Burada ölmek üzere olsan dahi ölmekten korktuğu halde ölüme inanmadığı için zeytin dikmeyi tavsiye eder. Bunun gibi binlerce yazar, şair, tasavvuf alimi de Türk ve Dünya edebiyatına Zeytin ile ilgili binlerce eser bırakmıştır.


Bu kadar önemli bir figürün gastronomi hayatında olmaması elbette beklenemez. Günümüzde hızla artan Vegan Felsefe ve yaşam tarzında en çok dikkat çeken ürün Zeytin ve Zeytinyağlı yiyeceklerdir. Anadolu coğrafyasında Gastronomi Turizmi diyince aklımıza her ne kadar Adana – Gaziantep – Urfa – Elazığ gibi et yoğunlukta olan mutfaklar gelse de artık hem sağlıklı beslenme hem de vegan felsefe akımları ile Ege ve Akdeniz Bölge mutfakları da fazlaca önem kazanmaktadır. Artık insanlar ege mutfağına daha çok önem vermektedir. Ve insanlar deniz-kum-güneş için değil sadece gastronomi ve deneyim turizmi motivasyonuyla ege ve akdeniz bölgesine seyahat etmektedir. 


Antik Dönem mozaiklerinden Rönesans dönemi eserlerine ve günümüz eserlerine kadar onbinlerce kez Zeytin , zeytinyağı, seytin dalı resmedilmiştir. Hala sağlık ve kozmetik alanlarda zeytin ve zeytinyağının önemi giderek artmaktadır. Zeytinlikler kesildiği zaman yerel halk kendi çocukları öldürülüyormuş gibi eylem yapıp sesini çıkarmaktadır. Bizler insanlık olarak dil,din,ırk,cinsiyet ve millet gözetmeksizin Zeytin’i asırlar boyu çok sevdik ve sevmeye devam edeceğiz.

  Mert Erdogan

 

0 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör

History of Pide

Comments


bottom of page